Geen architectonische uitspattingen, maar helder vormgegeven.

“Verleidelijk is in het geval van Anne Frank de analogie met een voor- en achterhuis. Voor: het publieke en zichtbare deel. Achter: de geheimen van – in dit geval – een ingenieuze toneelavond. Maar eigenlijk is dit theater meer een drieakter. Drie logistieke gebieden: het eerste deel van glas is er voor het welkom en de voorpret. Het middendeel is het besloten werkgebied waar de spelers vanuit grime ongezien naar achter het toneel kunnen. De slotakte is de hal zelf, 60 bij 70 bij 15 meter (hoog). Die is kolomloos gebouwd waarbij de architect vooral nergens een belemmering wilde vormen voor die andere architectuur, die van de toneelbouwkunst”